Blauwlap is helaas heel snel van ziek zijn naar terminaal kanker gegaan.

Omdat hij het metje van zijn vrouw altijd deed onderhouden is mij gevraagd om de spartametjes goed rijklaar te maken en te verkopen zodat zij een goede elektrische fiets heeft die ze bij de lokale fietsenmaker kan laten repareren mocht er iets kapot zijn.
Spartapappa en ook andere forumleden hebben al aangeboden om mee te helpen om ze superbetrouwbaar op te bouwen voor de verkoop.
We hebben aardig wat oud ijzer, elektronica en oud elektrisch gereedschap bij elkaar verzameld.
De aanhanger en Spartapappa's en mijn auto was bomvol.
Het oud ijzer heb ik al afgevoerd de elektronica en chemisch afval word maandagmorgen afgevoerd naar de gemeentewerf.
Het elektrisch gereedschap staat al bij de Siemei en ga ik testen en eventueel repareren om aan een goed doel te geven.
Je hebt een heel erg dubbel gevoel als je iemand zo helpt.
Je laad letterlijk een deel van iemands leven in die niet lang te leven meer heeft.
Een hele schuur gaat overhoop en overal komen dingen te voorschijn die iemand in een leven verzameld heeft.
Van de andere kant is het ook zo als je de familie al is het maar een 0.5% verlichting hier mee geeft heeft het al nut gehad.
Nu vragen jullie je af waarom noem ik dit topic operatie schuttingtaal?
Nou Spartapappa en ik waren oude fietswielen aan het uitzoeken en hadden die naar het oud ijzer zouden gaan netjes en voorzichtig tegen de schutting van de buren aangezet.
Ineens waren ze boos en moest alles van de schutting af want die was nieuw en er konden deuken en diepe krassen inkomen.
Ik zeg netjes we zijn spullen aan het opruimen omdat u buurman terminaal is en alles is zachtjes en netjes ertegen aan gezet. Ik kreeg een grote mond terug want ze hadden het al gevraagd tegen spartapappa en het moest nu gebeuren. verbolgen heb ik de wielen dwars tegen een paaltje van de watermaatschappij voor de schutting aangezet.
nu werden ze nog bozer want er kon een rubberstreep op de schutting komen want 1 wiel stond net tegen de schutting aan.
Zelfs hun auto werd zo kort mogelijk tegen de aanhanger aangezet om mij te treiteren met inladen.
Ik heb gezegd mooi dat komt goed uit mag je zelf het oude ijzer weggooien voor je schuttingdeur, (want dat was juist de reden dat we het tegen de schutting aangezet hadden om netjes de schuttingdeur en het trottoir vrij te houden)
Met boze kop werd de auto daarna een stuk vooruit gezet.
De schuttingdeur werd dichtgesmeten en kon een hoop geschreeuw en geklaag in in of andere Turks/Arabisch dialect (Kufar kon ik wel verstaan

Het kleinkind werd daarna naar buiten gestuurd om in de gaten te houden wat wij allemaal deden.
Van je diverse medemens leer je zo nog wat
